(1906-1974). Anadolu halkının yaşamını konu alan özgün yapıtlarıyla tanınan ressam. Sanayi-i Nefise Mektebi’nde öğrenimini yanda bırakarak Paris’e gitti. Birkaç ay sonra geri döndü; bir yıl kadar Konya’da geçici resim öğretmenliğinde bulundu. Sanayi-i Nefise’deki öğrenimini 1930’da tamamladı. Sivas Öğretmen Okulu’nda öğretmenlik, İstanbul Telefon Şirketi’nde memurluk, Ordu Film Merkezi’nde ressamlık, Nafia Vekâleti (Bayındırlık Bakanlığı) Neşriyat Dairesi’nde memurluk gibi görevlerde bulunduktan sonra uzun yıllar Devlet Tiyatrosu’nda dekoratörlük yaptı ve buradan emekliye ayrıldı. Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği’ne ve D Grubu’na giren Zaim, Devlet Resim ve Heykel sergilerinde ikincilik (1939-1957) ve birincilik (1958) ödülleri aldı. Köylülerin ve göçerlerin günlük yaşamını konu alan, minyatür geleneğiyle halk resimlerinden esinlenen figürlü kompozisyonlarında kendine özgü bir üsluba ulaştı.