1. Balkan Savaşı
Hasta adam olarak adlandırılan Osmanlı’dan bütün dünya bir parça koparmak niyetindeydi. Bu niyetle yanıp tutuşan balkanlardaki slav devletleri Rusya’nın önderliğinde bir araya geldiler. Topraklarını genişletme amacı güden bu devletler, Bulgaristan, Sırbistan, Karadağ ve Yunanistan’dı. Amaçları doğrultusunda birleşen ve Osmanlı’ya karşı savaşmak için hazırlık yapan bu devletlerin hazırlıklarını Osmanlı Devleti farkedemedi ya da ettirilmedi.
Almanlardan silah alan bu devletler izin alarak Osman toprağı olan Selanik’ten bu silahları marşlar eşliğinde geçirdiler. Tehlikenin farkında olmayan Osmanlı’da o dönemde balkanlardaki askerlerini terhis etmekle meşkuldü. Bir de ordunun içine siyasetin karışması ve Subayların İttihatçılar ve diğerleri olarak ikiye ayrılması bu duruma tuz biber ekmişti.
Aslında savaş başlamadan kaybedilmiş gibiydi. Toplu bir şekilde hücuma geçen balkan devletlerine karşı ordu doğu batı olarak iki kola ayrıldı. Bu kolların içinde bulunan subayların siyasi görüşleri zıt olduğu için birbirlerine yardım etmek yerine, birbirlerinin yok olmasını izlediler. Yıllarca süren askeri birikim ve techizat stokları kısa bir süre de yok edildi. Ordunun ilk olarak doğu cephesi çöktü. Bulgarların amansız saldırı sonunda geri çekilen doğu cephesi askerilerine, büyük bir hezimete uğrayan batı cephesi askeri eklendi. Tecrübesiz ve siyasete bulaşmış subaylar yüzünden çok çabuk biten savaşa karşı Osmanlı destek birliği bile yollayamadı. Aynı zamana denk gelen Trablusgarp Savaşı’da Osmanlı’nın belini iyice büktü.