(1892-1967). Ut ve viyolonsel virtüözü, besteci. Küçük yaşta ut çalmayı öğrendi. Ayrıca viyolonsel, piyano ve armoni dersleri aldı. Mektebi Hukuk’u ve Darülfünun’un Edebiyat Şubesi’ni bitirdi. 1924’te ABD’ne yerleşti, buradaki ut ve viyolonsel konserleri geniş ilgi gördü. 1932’de Türkiye’ye döndü. 1934’te Irak hükümetinin çağrısı üzerine Bağdat’a giderek konservatuarın kurulmasında görev aldı. On iki yıl yönettiği Bağdat Konservatuarı’nda ut ve viyolonsel dersleri de verdi. 1948’de İstanbul’a döndü ve Belediye Konservatuarı ilmi Kurul başkanlığında bulundu (194850). Besteleri arasında ut için çoksesli parçalar, Tamburi Cemil Bey’den esinlenen Hüzzam, Ferahfeza, Uşşak, Irak, Dügah ve Nihavend Saz semaileri; Kanatlarım Olsaydı, Koşan Çocuk, Ömrümün Son Şevki Şensin gibi şarkılar vardır.