Probleme dayalı öğrenme bir problem verilerek öğrencilerin bağımsız öğrenmelerini cesaretlendirirken onlara bilinmeyenlerle uğraşma ve keşfetme hazzını tattıran bir öğrenme yöntemidir.
Bu süreçte öğrenci kendi bilgi düzeyini değerlendirmekte ve problemi çözmede gerekli ek bilgilerin neler olduğuna ve bu bilgilere nasıl ulaşacağına grup arkadaşları ile birlikte karar vermektedir
Probleme dayalı öğrenmede amaç sadece belirli bir konunun çözümlenmesi değil, o problem aracılığıyla gündeme gelen yeni öğrenme hedeflerinin ortaya çıkarılması ve problem çözme çabası içerisinde araştırma, sorgulama, tartışma gibi becerilerin edinilmesini sağlamaktır
Bu öğrenme modeli içerisinde öğrenenler kendi öğrenme hedeflerini şekillendirmeye ve kaynaklara yönlendirir. Öğrenmenin tek yönlü olmaktan çıkıp akranlarından ve eğitimciden destek almasına dönüşür
Probleme dayalı öğrenmenin tarihinin 1920’lere uzandığı ve savaş yaraları nedeniyle yüksek sesle konuşamaz hale gelen Fransız köy öğretmeni Celestine Freinet’in sınıftaki kontrolü öğrencilere bırakmasıyla ilk adımlarının atıldığı düşünülmektedir. Kanada’da McMaster Üniversitesinde 1969 yılında ilk kez Howard Borrows tarafından uygulanmıştır
http://www.sosyalbilgiler.org/dosya/pdosunum.rar