Güçlü bir devletin varlığını idame ettirmesinin en büyük nedenlerinden bir güçlü bir orduya sahip olmasıdır. Osmanlı devleti yüzyıllar boyunca varlığını devam ettirmiştir. Bu sebeple sistemli bir ordu teşkilatının oluşturulduğunu söyleyebiliriz. Türklerin savaşçı ve bağımsızlığına düşkün bir karakter yapılarının olduğu açıktır. Çünkü köken olarak bütün Türk devletleri bağımsızlıklarını savaşarak almıştır. Bu da teşkilat yapısının ne derecede önemli olduğunu göstermektedir. Düzenli orduya geçilmesi ile birlikte daha sistemli bir askeri yapının olduğu görülmektedir. Osmanlı devletinde ordunun başında Hakanlar yer alırdı.
Osmanlı devletinin ilk zamanlarında kapıkulu ocakları denilen bir askeri birim vardı. Bu ocak süvariler ve müsellemlerden oluşurdu. Osmanlı devleti büyük bir devlet haline dönüşme aşamalarında ise artık daha sistemli bir orduya geçmek amacı ile devşirme kökenlilerden kurulu olan yeniçeri ocağını kurmuştur. Bir çok dönemde ordu yapısı ile ilgili değişik politikalar üretilmek zorunda kalınmış. Çünkü bu büyük devletin, büyük ordusunda düzeni sağlamak hiç de kolay bir şey değildi.
Osmanlı ordusu bir çok sınıfa mensup askerlerden oluşurdu. Genel olarak Kapıkulu ocağı ve eyalet askerleri şeklinde iki guruba ayrılırdılar. Kapıkulu ocağı kapıkulu süvarileri ve kapıkulu piyadeleri olarak ayrılırdılar. Yükselme döneminden sonra modernleştirilmeye çalışılan Osmanlı ordusu, bir noktadan sonra kontrol edilemez bir hale gelmiş. Başa gelen her padişah askeri ıslahatlar gerçekleştirmeye çalışmış olsa da bir türlü iflah olamamış ve sonunda devlet çöküşe doğru ilerlemiştir.