Okul Reddi (Okul Fobisi)
Okul korkusu, çeşitli kaygılar nedeniyle çocuğun okula gitmeyi reddetmesi ya da bu konuda isteksiz görünmesidir.
Okul reddi aslında okula gitmek istememe gibi görünüp, okul korkusu olarak algılansa da bir tür ayrılma anksiyetesi
olarak karşımıza çıkmaktadır. Çocuk okuldan geri döndüğünde annesini bulamayacağından kaygılıdır.
En büyük belirtisi çocuğun okula gitmek istememesidir. Zorlamalar karşısında anksiyete duyar; panik içine girer,
midesi bulanır, kusar, ağlar, gitmemekte direnir. Okula gitmemesine izin verildiğinde yakınmaları biter. Bazıları zorlamalara
dayanamayıp yola çıkar, yarı yoldan döner, ya sınıftan çıkar eve gelir. Başlangıç bazen sinsidir. Ön belirtiler
günlerce sürebilir. Çocuk neşesizdir, uykuya dalmakta güçlük çeker. İştahı kesilir, ödevlere karşı ilgisi azalır. Her sabah
somatik bir belirti ile uyanır. Başı, karnı ağrır, midesi bulanır. Bir gün okula gitmeyeceğini bildirir. Neden olarak, öğretmenden
korktuğunu ya da arkadaşının kendisini rahatsız ettiğini söyleyebilir. Bazıları da tanımlayamadıkları bir korkudan
söz ederler. Çoğu zaman evde rahattırlar. Şiddetli vakalarda evde de huzursuz olabilirler. Aile bireyini (genellikle
anne) bir yere bırakmaz, peşinden dolaşırlar. En rahat geçirdikleri zaman hafta sonlarıdır.
Okul Reddi (Okul Fobisi) Olan Çocuğa Yaklaşım:
1. Aileyi bir uzmana yönlendirin: Daha öncede belirtildiği gibi okul reddi çocuğun yaşadığı okul korkusu olarak
görülse de yoğun bir ayrılma anksiyetesidir. Aileyi tanı ve tedavi için bir uzmana yönlendirin.
2. Okul reddinin nedenleri incelendiğinde genellikle olumsuz anne baba tutumlarından kaynaklandığı söylenebilir.
Bir uzman yardımıyla anne ve babaya ebeveynlik desteği vermeniz sorunun çözümü için önemli bir
ilerleme kaydetmenizi sağlayacaktır.
3. Çocuğun okulda kendini güvende hissetmesini sağlayın.
4. Çocuk okuldan uzak kalmamalıdır, sınıfa girmiyorsa bile belli bir süre öğretmenler odasında ya da okul
bahçesinde durmasını sağlayın. Özendirme girişimleri ile birlikte gerekirse önce bir saat sonra yarım gün ve
sonunda tam gün olarak okula gelmesini sağlayın.
5. Anneyi sistematik olarak okuldan uzaklaştırın. Bir süre sınıfta dursun, çocuk kendini güvende hissettiğinde
sınıfın dışına çıkarın ama çocuğun onu görmesi için kapıyı açık tutun. Bir süre sonra anneyi okul bahçesidışına çıkarın. Çocuk istediği zaman çıkıp annesini görsün. Çocuğun sınıfta kendini rahat hissettiğine emin
olduğunuzda anneyi eve gönderin, ancak çocuğa istediği zaman annesine telefonla ulaşması için teminat
verin.
6. Çocuğun kaygısını anlayışla karşılayın, naz, numara yapıyorsun gibi sözler söylemeyin.
7. Okulda çocuğun ilgisini çekecek sınıf içi aktiviteleri çoğaltın.
8. Çocuğu sınıf içi çalışmalara katılmaya zorlanmaktan kaçının, başlangıçta kolaylıkla üstesinden gelebileceği
görevleri alması için yüreklendirin.
9. Tutarlı, olgun ve dengeli davranışlar sergileyin. Çocuk için anlaşılmaz ve şaşırtıcı tepkiler vermeyin. Çocuğa
karşı anlayışlı, hoşgörülü ve esnek olun.
10. Çocuğun eksik ve yetersiz yönlerini vurgulamak yerine, başarılarını ön plana çıkarak öğrenciyi yönlendirin,
başarısız durumlarda ise öğrenciyi sınıf önünde küçültücü söz ve tutumlardan kaçının.
Kaynak: hoşgeldin öğretmenim rehber kitapçığı http://iogm.meb.gov.tr/