İBNİ HALDUN NE DİYOR?
*İbni Haldun’a göre yerleşik tarımcı yaşam biçimi nedeniyle barışçı, çoban ise savaşçıdır.
*Devletlerin tıpkı canlı bir organizma gibi olduğunu düşünen İbni Haldun bir devlet Doğar,büyür, ihtiyarlar ve ölür “diyor. Göçebe devletlerin ömürlerini de buna göre dönemlendirir.
*Göçebelerde, aynı soydan gelen akraba olduklarından “ASABİYYET” denilen “birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için “ şeklinde özetlenebilecek kabile dayanışması çok güçlüdür.
1-İlk dönemde göçebeler devleti kurmak için gereken güç ve üstünlüğü ancak “asabiyyet”ten bulur ve DEVLET DOĞAR. “İlk dönemde devletin başında bulunan kimse ululuk göstermek vergiler ve paralar toplamak, devletin sınırlarını korumak konusunda kavmi için iyi bir örnek oluşturur. Onların görüş ve oylarını almadan tek başına bir şey yapmaz”.
2-Bu dönemde devlet başkanı köleler edinmeye başlar ve bunların sayısını çoğaltır ama asabiyyet hala devam etmektedir.
3-Hükümdar, asabiyyetin kudretini kırar,onları boyunduruğu altına alır. Mal ve serveti
kendisi için ayırıp onları yoksul bırakır. Bundan sonra gelen topluluklar, savaşmakta
tembelleşir, göçebelik alışkanlıklarını unuturlar. Oysa, devleti o sayede kurmuşlardır.
4-Böylece ihtiyarlık dönemine giren devlet artık asabiyyeti güçlü yeni bir kabile
tarafından yıkılmaya hazır hale gelmiştir ve ÖLÜR. Onun yerinde kazanan kabilenin
önderliğinde yeni bir devlet ortaya çıkar.