Ah nerde o eski günler.Bir zamanların oyun furyası.Bu aterilerin oyun kasetleri olurdu.Sürekli bir birimizle oyun kasetleri değiştirirdik.Köydeki tüm oyun kasetlerini bilirdik.Gizli saklı oynardık.Çünkü babamız oynatmazdı.Yok televizyonun tüpü bitiyor yok fazla ceyran gidiyor diye.Pazardan kaset alamazdık.Paramız yoktu.Zengin arkadaşların kasetlerini alabilmek için sıraya girerdik.Mario, tank, topgun, tusubasa şuan aklıma gelen ilk oyun kasetleri,.Bu ateriyi aileye aldırmakta gerçekten çok büyük bir meseledi.Ne yapacan alıpta, oyun oynayıpta ne apacan, çık sokağa oyna verilen klasik cevaplardandı.Oyun kollarıda sürekli bozulur ocağımıza incir ağacı dikerdi.Ne bileyim çokta güzel ve düzenli kullanırdık fakat yinede bozulurdu.Bilgisayarın olmadığı o günlerde bunlar kraldı şimdi yüzüne bakan yok.