ABBASİLER(750-1258-1517)
Ebul Abbas Abdullah tarafından Emevi Devleti’nin yıkılmasıyla kurulmuştur. Ebu Cafer döneminde Bağdat alınarak başkent ilan edildi.
Çinlilerle Orta Asya hakimiyeti için Talas Savaşı’nı (751) yaptılar. Bu savaşta Çinlilerle mücadele içinde olan Türklerinde yardımıyla Çinlileri yenmeyi başardılar. Bu savaştan sonra Türkler İslamiyet’i tanımaya başladılar. Abbasilerle Türkler arasında iyi ilişkiler kurulmaya başlandı. Sbbasi Devleti’nde Asker ve devlet adamı olarak Türkler görev almaya başladılar.
Abbasilerin en parlak dönemi Harun Reşit ve oğulları dönemidir. Bu dönemde;
- Franklarla Endülüs Emevileri ve Bizans’a karşı bir ittifak yapıldı.
- Bilim ve kültür çalışmalarına hız verildi. Eski Yunan eserleri Arapça ve Farsçaya çevrilerek Felsefe, Matematik ve Astronomide büyük gelişmeler elde edildi.
- Irakta sadece Türklerin yerleşebileceği SEMARRA ordugah şehri kuruldu.
- Diyarbakır-Tarsus arasında AVASIM bölgesi oluşturularak, buralara Türkler yerleştirildi. Böylece Bizans saldırılarından korundular.
Abbasilerin valilerine (Emir-ül Ümera) çok geniş asker ve idari yetkiler verildi. Bu yetkiler ülkenin parçalanmasına sebep oldu. Abbasi topraklarında TEVAİF-İ MÜLÜK adı verilen birçok devlet kuruldu. Önce Büyük Selçukluların, daha sonra Musul Atabeyliği’nin koruması altına girdiler.
1258 yılında Bağdat’ı işgal eden İlhanlı Moğolları tarafından yıkıldılar.
Abbasi ailesinden Mustansır Mısır’a geldi ve Memlüklü Devleti tarafından halife ilan edildi. Böylece siyasi gücü devam etti. 1517 yılında Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim Mısır’ı almasıyla halifelik Osmanlılara geçti.