Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin Açılması ( 23 Nisan 1920 ) : İstanbul’un işgal edilmesi ve Mebuslar Meclisinin dağıtılması üzerine, millet iradesinin temsilcisi olacak bir kuruma ihtiyaç doğmuştu. Mustafa Kemal, milletin iradesine dayalı bir meclisin Ankara’da toplanmasını uygun gördü. Temsil Heyeti adına vilayetlere, sancaklara ve kolordu komutanlıklarına bir genelge ile yeni seçimlerin yapılmasını bildirdi. Mebuslardan İstanbul’un işgalinden sonra kaçabilenlerin hakları da saklı tutuldu.
Yeni seçilen ve İstanbul’dan kaçarak Ankara’ya gelen 78 milletvekili,
23 Nisan 1920’de Ankara’da toplanarak Büyük Millet Meclisini kurdular. Mustafa Kemal’in bir konuşmasından sonra meclisçe, yetkiler ve hükümetin kurulması ile ilgili aşağıdaki kararlar alınmıştır:
v Hükümet kurmak gereklidir.
v Geçici kaydıyla bir hükümet reisi tanımak veya padişah kaymakamı atamak doğru değildir.
v Mecliste toplanmış milli iradeyi, vatanın kaderinde hakim kılmak temel ilkedir. Meclisin üstünde bir kuvvet yoktur.
v Büyük Millet Meclisi, kanun yapma ve yürütme yetkilerini kendinde toplamıştır. Meclisten ayrılacak bir heyet, meclise vekil olarak hükümet işlerini görür. Meclis reisi bu heyetin de reisidir. Padişah ve halifenin, bulunduğu baskıdan kurtulduktan sonra meclisin düzenleyeceği kanun çerçevesinde durumu belirlenecektir.
Meclisin açılması ile millet iradesinin gerçek temsilcisi de belirlenmiş oldu. Bu hal İstanbul hükümetinin fiilen olmasa bile hukuken ortadan kalkması anlamına gelmektedir.
Meclis tarafından ilk kararların alınmasından sonra Mustafa Kemal, meclis başkanlığına seçildi (24 Nisan 1920). 11 vekilden oluşan ve Büyük Millet Meclisi Hükümeti adı verilen bir hükümet kuruldu.