TBMM’NİN İSYANLARA KARŞI ALDIĞI ÖNLEMLER:
A-Hıyanet-i Vataniye (Vatana İhanet) Kanununun çıkarılması: İsyanların önlenmesi için TBMM’de 29 Nisan 1920’de Hıyanet-i Vataniye (Vatana İhanet) Kanunu çıkarıldı. Bu kanunun çıkarılmasının nedeni işgal güçlerine karşı tek bir vücut olarak mücadele etmek içindi. Bu kanunun ilk maddesi şöyleydi: “TBMM’nin yasallığına karşı ayaklanmaya yönelik sözle, yazıyla ya da doğrudan doğruya bilerek karşı çıkan, yayında bulunan kişiler vatan hanini sayılacaklardır.” Kanunda hangi suçları işleyenlerin vatan haini olacağı ve bunlara ne kadar ceza verileceğini içeren maddeler vardı.
B-İstiklal Mahkemeleri: Hıyanet-i Vataniye Kanununa uymayanların cezalandırılmasını İstiklal Mahkemeleri yapacaktı. Bu mahkemeler 11 Eylül 1920’de kuruldu ve 3 üyeden oluşuyordu. Bu üyeler TBMM’deki Milletvekilleri arasından seçiliyordu. (Bu durum TBMM’nin Yargı yetkisini kullandığını gösterir.) Üyelerden biri başkan seçiliyordu. İstiklal Mahkemeleri isyan bölgelerine giderek hızla görev yaptı. İsyan edenleri cezalandırdı. İsyanların bastırılması ile TBMM’nin otoritesi güçlenmiştir.
C-Halkı bilgilendirme: İtilaf Devletlerinin ve İstanbul Hükümetinin halkı yanlış yönlendirmemesi için 6 Nisan 1920’de Atatürk tarafından Anadolu Ajansı tarafından kuruldu. Böylece halk doğru bilgilendirilmeye başlandı.
D-Fetva alınması: Damat Ferit Paşa’nın Şeyhülislamdan aldığı fetvaya karşı Ankara Müftüsü Rıfat Börekçinin başkanlığında 153 müftünün imzalandığı bir fetva alındı. Bu fetva 5 Mayıs 1920‟de tüm camilerde okunup halka duyuruldu. Ayrıca Hâkimiyet-i Milliye Gazetesinin 22 Nisan 1920 tarihli sayısında yayınlandı. Fetvada Milli Milli Mücadelenin haklı olduğu, herkesin katılması gerektiği açıklanıyordu.